Pagsusuring Basa: Di mo masilip ang langit

May Akda:

Si Benjamin M. Pascual ay ipinanganak sa Lungsod ng Laoag,Ilocos Norte. Unang nakilala bilang matinik na kuwentista si Pascual bago niya sineryoso ang pagiging isang nobelista. Nagsimula siyangsumulat noong dekada 1950, sumubok mag-ambag sa komiks,hanggang hiranging maging staffer ng Liwayway. 

     

     Nagwagi sa Don Carlos Palanca Memorial Awards for Literature ang kaniyang kwentong “Landas sa Bahaghari” (1965) at “Di Ko Masilip AngLangit” (1981). Nagtamo naman ng Grand Prize sa Cultural Center  of the Philippines ang nobelang “Utos ng Hari” noong 1975. Unang nailathala sa Liwayway ang "Lalaki sa Dilim‟ sapamagat na "Shhhh…Ako ang Lalaki sa Dilim‟ (1976).May-akda rin siyang may pamagat na “Sapalaran, Walang Tanungan” (1997), isang komedya ng pag-iibigan at lingguhang isineserye ngayon ng Liwayway. 

     

    Tinatayang nakatapos ng 13 nanobela si Pascual, na pinakarurok marahil ang Halik sa Apoy” (1985). Pwedeng sipating autobiograpiko ang naturang akda naumiinog sa buhay at pakikipagsapalaran ng isang lalakingmanunulat. Naging Filipino section editor si Pascual sa People’s Journal Tonight noong 1981, at ngayon ay editor sa popular na Valentine Romances. 

    

     Makalipas ang ilang dekadang dibdibang pagsusulat ni Pascual, kinilala ng Unyon ng mga Manunulat sa Pilipinas (UMPIL) noong 1994 ang natatanging ambag niya sa pagsusulat ng maikling kwento, dula, at nobela. Sa edad na 69 ay hindi pa rin ito humihinto sa pagsusulat.

Layunin ng akda:

    
    Ginawa ang akdang 'Di Mo Masilip Ang Langit' upang itama ang pagtrato ng mga taong nakakataas sa mga taong nakabababa.

Tema:
     
     Pinapakita ang hindi wastong pagtrato sa mahihirap.

Tauhan:

Luding- mabait at mapagmahal na asawa
Asawa ni Luding- nakulong dahilan sa galit niya sa mga taong hindi tumulog sa kanyang asawa
Mga nars at doctor
Mr. at Mrs. Cajucom

Tagpuan:

Loob ng Kulungan

Pribadong Hospital

Barung-barong

Balangkas ng mga pangyayari:

     Ang kuwentong ito ay tumutukoy sa malupit na hagupit ng kahirapan sa kasalukuyan. Ang kahirapang nagiging ugat ng diskriminasyon sa mga mahihirap. Mabisa nitong tinatalakay kung ano ang buhay na kinalalagyan ng mga taong pinagkaitan ng karapatan at pantay na pagtingin mula sa lipunan.

     Ang pangunahing tauhan sa kuwentong ito ay si Luding at ang asawa niya na isang preso. Ang kahirapan ang nagtulak sa kaniya para gumawa ng isang pagkakamali.

     Sinunog ng lalaki ang hospital na naging dahilan ng pagkamatay ng kaniyang anak. Ang hospital na isa siya sa mga gumawa na itinuring niyang isang natatanging obra at isa sa pinakamakahulugang bagay na nagawa niya sa buhay niya. Napabayaan ang kaniyang asawa, na nang dahil sa mahirap lamang ito ay hindi agad inasikaso ng mga nars sa hospital na iyon.

     Isa pa sa diskriminasyong nakapaloob sa akdang ito ay ang pagtanggi ng asawa ni G. Cajucom na tulungang ihatid sa hospital si Luding na noo'y manganganak na anumng minuto. Marahil, sa iniisip niyang siya ang mananagot kapag may nangyaring masama kay Luding, ay inihatid na niya ito sa hospital. Nang makarating na sila sa hospital ay nagmadaling pumunta ang mga nars sa sasakyan ni G. Cajucom ngunit nang makita na si Luding ang bumaba ay isa-isa na silang nagsilayuan.

     Marami sa atin ang humuhusga sa panlabas na kaanyuan ng isang tao. Marami ang mapangmata at mapangmaliit sa mga mahihirap kung kaya't sa huli, marami ang nalulugmok sa kahirapan.

     Isa sa nakatagong tanong dito ay kung saan kumukuha ng pera si Luding gayong ayon sa lalaki, ay wala siyang alam na trabaho at walang "alam". Masasaktan lang siya kung kaniya iyong iisipin.

     Sa mga katulad nila, maaari ngang mawalan sila ng tiwala o pananalig sa langit nang dahil sa mga pinagdaanan nila. Ngunit gayunpaman, hindi dapat tayo mawalan ng pananalig sa Diyos at isipin natin na, "Hindi maitatama ng isa pang pagkakamali ang isang pagkakamali."

Kaisipan:
     
     Ang korupsiyon at perwisyo ay mula sa mga taong nakatataas. Hindi maitatama ang isang pagkakamali ng isa  pang pagkakamali

Istilo ng Pagkakasulat:

      Istilo ng paglalahad ng may-akda ay panumbalik- isip kung saan inilahad ng may-akda ang mga pangyayari   sa  kasalukuyan   hanggang   sa   paglalahad  nito   ng   mga   pangyayari   sa   nagdaan   niyang karanasan. Ikinuwento ng may- akda ang dahilan ng pangunahing tauhan kung bakit ito nakulong

Mga Dulog Pampanitikan:

Moralistiko
     Ipinakita sa akda ang pagsasawalang bahala ng mga taong nakapaligid sa kanya. Hindi nila binigyang halaga ang pakiusap ng taong humihingi ng tulong. Ipinakita rin dito ang hindi magagandang pag-uugali ng mga tauhan gaya ng pang-aapi sa mga mahihirap.

Sosyolohikal 

     Ipinakita ang pakikisalamuha ng mahirap sa mayayaman kung saan madalas na makikitang inaapi ng mayayaman ang mahihirap tulad ng ipinakita sa kwento. 

Sikolohikal 

    Ipinakikita sa akda na ang tao ay nagbabago o nagkakaroon ng panibagong ugali dahil may nag- udyok na mabago o mabuo ito. Tulad ng nangyari sa pangunahing tauhan dahilan sa pagwawalang bahala ng mga taong hinihingian niya ng tulong nagkaroon ng pagbabago at hinanakit sa kanyang puso.

Bisang Pampanitikan:

1.     Bisa sa isip 

“Ang nawala na ay hindi na maibabalik”. Kahit alam na niya na hindi na niya maibabalik ang namatay niyang anak, gumawa parin siya ng kasalanan na sa huli pinagdusaan niya. Gayundin sa pagsusuri sa akdang ito. Hindi talaga pantay ang antas ng pamumuhay sa ating lipunan ngunit kailangan parin nating bigyang pansin at pahalagahan ang mga taong nangangailangan ng higit na panguna at pagmamalasakit.

2.     Bisa sa damdamin 

Nakaramdam   ako   ng   pagkalungkot sapagkat hindi man lang siya tinulungan ng mga taong may kakayahang magpaanak sa kanyang asawa. Nakakalungkot isipin na kung sino pa ang mga taong nasa mataas na antas ay siya pang walang pagmamalasakit sa kapwa.

3. Bisa sa Kaasalan

“Hindi maitatama ang isang pagkakamali ng isa  pang pagkakamali”. Sa ginawa  ng tauhan sa akda, alam niyang mali ang ginawa sa kanyang asawa ngunit ginantihan niya pa ito ng mas mali na kaparaanan. Marapat na idinaan niya ito sa isang legal na pamamaraan.

Ipaliwanag ang Pamagat ng Akda:

     Pinamagatan itong ‘Di mo masilip ang langit’ dahil ang magasawa ay hindi man lang nabigyan ng konting pagmamalasakit o hindi man lang sila inasikaso ng mga doctor at nars kahit sila’y nahihirapan na. Kumbaga, di man lang sila nakalasap ng kaginhawaan o langit dahil sa pagtrato sa kanila.

Book Review: How to Kill A Mocking Bird

Author:
Harper Lee

Publisher:
J.B Lippincott & Co.

Date of Copyrigth:
July 11, 1960

Price:
$14.99 - 35$

Plot:

Scout Finch lives with her brother, Jem, and their widowed father, Atticus, in the sleepy Alabama town of Maycomb. Maycomb is suffering through the Great Depression, but Atticus is a prominent lawyer and the Finch family is reasonably well off in comparison to the rest of society. One summer, Jem and Scout befriend a boy named Dill, who has come to live in their neighborhood for the summer, and the trio acts out stories together. Eventually, Dill becomes fascinated with the spooky house on their street called the Radley Place. The house is owned by Mr. Nathan Radley, whose brother, Arthur (nicknamed Boo), has lived there for years without venturing outside.

Scout goes to school for the first time that fall and detests it. She and Jem find gifts apparently left for them in a knothole of a tree on the Radley property. Dill returns the following summer, and he, Scout, and Jem begin to act out the story of Boo Radley. Atticus puts a stop to their antics, urging the children to try to see life from another person’s perspective before making judgments. But, on Dill’s last night in Maycomb for the summer, the three sneak onto the Radley property, where Nathan Radley shoots at them. Jem loses his pants in the ensuing escape. When he returns for them, he finds them mended and hung over the fence. The next winter, Jem and Scout find more presents in the tree, presumably left by the mysterious Boo. Nathan Radley eventually plugs the knothole with cement. Shortly thereafter, a fire breaks out in another neighbor’s house, and during the fire someone slips a blanket on Scout’s shoulders as she watches the blaze. Convinced that Boo did it, Jem tells Atticus about the mended pants and the presents.

To the consternation of Maycomb’s racist white community, Atticus agrees to defend a black man named Tom Robinson, who has been accused of raping a white woman. Because of Atticus’s decision, Jem and Scout are subjected to abuse from other children, even when they celebrate Christmas at the family compound on Finch’s Landing. Calpurnia, the Finches’ black cook, takes them to the local black church, where the warm and close-knit community largely embraces the children.

Atticus’s sister, Alexandra, comes to live with the Finches the next summer. Dill, who is supposed to live with his “new father” in another town, runs away and comes to Maycomb. Tom Robinson’s trial begins, and when the accused man is placed in the local jail, a mob gathers to lynch him. Atticus faces the mob down the night before the trial. Jem and Scout, who have sneaked out of the house, soon join him. Scout recognizes one of the men, and her polite questioning about his son shames him into dispersing the mob.

At the trial itself, the children sit in the “colored balcony” with the town’s black citizens. Atticus provides clear evidence that the accusers, Mayella Ewell and her father, Bob, are lying: in fact, Mayella propositioned Tom Robinson, was caught by her father, and then accused Tom of rape to cover her shame and guilt. Atticus provides impressive evidence that the marks on Mayella’s face are from wounds that her father inflicted; upon discovering her with Tom, he called her a whore and beat her. Yet, despite the significant evidence pointing to Tom’s innocence, the all-white jury convicts him. The innocent Tom later tries to escape from prison and is shot to death. In the aftermath of the trial, Jem’s faith in justice is badly shaken, and he lapses into despondency and doubt.

Despite the verdict, Bob Ewell feels that Atticus and the judge have made a fool out of him, and he vows revenge. He menaces Tom Robinson’s widow, tries to break into the judge’s house, and finally attacks Jem and Scout as they walk home from a Halloween party. Boo Radley intervenes, however, saving the children and stabbing Ewell fatally during the struggle. Boo carries the wounded Jem back to Atticus’s house, where the sheriff, in order to protect Boo, insists that Ewell tripped over a tree root and fell on his own knife. After sitting with Scout for a while, Boo disappears once more into the Radley house.

Later, Scout feels as though she can finally imagine what life is like for Boo. He has become a human being to her at last. With this realization, Scout embraces her father’s advice to practice sympathy and understanding and demonstrates that her experiences with hatred and prejudice will not sully her faith in human goodness.

Anekdota: Ang Tsinelas

Maganda ang dagat at ang ilog sa aming bayan sa Laguna. Bughaw na may halong luntian kapag walang sigwa. Ang tubig sa wawa ay napapaligiran ng mga kawayang sumasayaw na tila umiindak kapag nahihipan ng hangin.

Ang mga bangkang may layag ay parang mga paru-parong puti na naghahabulan.

Ang bangka ay karaniwang gawa sa kahoy na inukit sa matibay na kahoy na nakukuha sa aming gubat. Kung minsan ito ay may dalawang katig na gawa sa matitibay at mahabang kawayan upang ang bangka ay hindi gumiwang kapag ito ay nakatigil sa tubig.

Karamihan sa gamit nito ay pangingisda nguni't sa aming lalawigan, ang ay ginagamit namin sa paglalakbay lalo na sa pagtawid sa ibayo ng dagat. Mas mabilis ito kaysa gumamit ng kalabaw o ng karetela.


Naalala ko pa noon kasalukuyang kaming nakasakay sa bangka nang humulagpos ang isa kong tsinelas. Ang tsinelas ay ang gamit namin sa pagpasok at pagpunta sa mga lakaran kung saan ang bakya na gawa sa kahoy ay hindi nararapat.

Mabilis itong inanod sa tubig bago ko nahabol para kunin. Malungkot ako dahil iniisip ko ang aking ina na magagalit dahil sa pagkawala ng aking tsinelas.

Tiningnan ako ng nagsasagwan nang kinuha ko ang aking isa pang tsinelas at dali dali kong itinapon sa dagat, kasama ang dasal na mahabol nito ang kapares na tsinelas.

"Bakit mo itinapon ang iyong isa pang tsinelas?" tanong sa akin ng kasamahan ko sa bangka.

"Isang tsinelas ang nawala sa akin at walang silbi sa makakakita. Ang isang tsinelas na nasa akin ay wala ring silbi sa akin. Kung sino man ang makakuha ng pares ng tsinelas ay magagamit niya ito sa kaniyang paglakad.

Napatingin ulit sa akin ang mama. Marahil naunawaan niya ang isang batang katulad ko.

Jose Rizal

Pagsasaling Wika: Masdan Mo Ang Kapaligiran

Have you notice anything in your environment?
The air has gone polluted, even our rivers

Progress isn't a bad thing and we have come a long way with it 
But look at the waters of the seas
They were blue but now turned to black

Do not let all the dirt we have made
reach the heavens
So when we are gone,
we will only have fresh air to breathe in heaven

There is only one thing I'm asking for,
that when I die I hope it will raining
I'll bring my guitar,
So together, all of us will sing upon the clouds

Those children that are born today,
Will they still have the air to breathe?
Will they still have the trees to climb?
Will they still have rivers for them to swim?

Why don't we think
about what's happening to our environment?
Progress isn't a bad thing
if it does not harm our nature

There will come a time,
even those birds will have nowhere to perch on
Look at that tree that has stood there robust for very long
Is now dying because of our foolish actions

All of the things that exist on this earth
are all blessings from God even before you're still not here
Let us take care of it, and protect it
because if He will take it back from us, we will all be gone.

There is only one thing I'm asking for,
that when I die I hope it will raining
I'll bring my guitar,
So together, all of us will sing upon the clouds

Tula: Wagas na Pag-ibig

Magmula ng ika'y aking makilala
Ang takbo ng mundo ko'y tila nagiba
Binigyan mo ako ng pag-asang lumaban
At aking puso ay yong muling binuksan

Ika'y binigay sa'kin ng Panginoon
Upang ako'y iyong bigyan ng direksyon
Kaya ikaw ay di na pakakawalan
Nangangako na di ka pababayaan

Na ako'y palaging andito lamang
Na tayong dalawa ay magdadamayan
Sa hirap, ginhawa, lungkot man o saya
At ako sayo ay hindi magsasawa

Tayo ma'y magkalayo sa isa't isa
Magkaroon man ng maraming problema
O bumuhos man ang malakas na bagyo
Ang puso ko'y titibok lamang para sa'yo

Ang ating pagmamahal ay walang hanggan
Kahit anong unos ay kayang lampasan
Taong humadlang sa'ting pagiibigan
Ay magkahawak-kamay nating lalabanan

Satire Poem: Foolish Heart

You've said that you will never leave me

That you will always be there for me

But here I am broken and alone

With no one to lean on

Now tell me how can I believe you

That all of your promises are true

After you left my heart shattered

How stupid my heart is, it still come crawling back to you